De Romeinse architectuur blonk uit door haar – voor die tijd – vernuftige staaltjes van techniek. Niet in het minste door haar sluitstenen die de verschillende elementen van het bouwwerk op hun plaats hielden. De sluitsteen werd als laatste met de hamer op zijn plaats gedreven.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze belangrijke steen een speciale decoratie – van onder meer Green Men, heidense gehoornde goden of religieuze figuren – meekreeg.
De mythe van de gehoornde god is zeer oud. Grafschilderingen zijn er van terug te vinden van 13.000 jaar voor onze jaartelling.
De gehoornde god vinden we dan ook terug in verschillende culturen. De belangrijkste link wordt gelegd met Cernunnos, de Keltische god van de vruchtbaarheid. Hij was de overwinnaar, beschermer en bevruchter van de Godin Moeder van de Vruchtbaarheid.
Cernunnos’ statuut groeide met de tijd en hij werd bekend als de bewaker van het portaal van het bovennatuurlijke en werd geassocieerd met weelde en voorspoed.
De christenen verfoeiden de gehoornde god die zij associeerden met de duivel en de onderwereld van de hel. Het is Cernunnes’ beeld dat door de kerk werd gebruikt als beeld van de Satan himself, de hoorns en de hooivork werden veel later toegevoegd.
Deze Schreeuw werd gesneden in eikenhout en afgewerkt met donkere patineerwas.